Na het ervaren van een miskraam of een doodgeboorte , is het niet ongebruikelijk dat ouders symptomen ontwikkelen van depressie of angst. Hoewel velen van ons een redelijk goed begrip hebben van wat depressie is, is angst iets waarvan veel mensen aannemen dat het 'op scherp staan' betekent.
Maar het is eigenlijk meer dan dat. Net als depressie kan angst het functioneren van een persoon ernstig belemmeren en vereist vaak behandeling en counseling om het onderliggende trauma volledig op te lossen. In feite suggereert het meeste onderzoek dat angststoornissen een vaker voorkomende aandoening zijn na een zwangerschapsverlies dan zelfs depressie.
Angststoornissen die vaak worden gezien
Angststoornissen zijn ernstige psychische aandoeningen die grote zorgen of angst veroorzaken die niet verdwijnen en zelfs erger kunnen worden in de loop van de tijd. Angststoornissen zijn er in verschillende vormen, elk met verschillende kenmerken en behandeldoelen.
De typen die vaker worden gezien na de zwangerschap zijn gegeneraliseerde angststoornis (GAD), obsessief-compulsieve stoornis (OCS), acute stressstoornis (ASS) en posttraumatische stressstoornis (PTSS). Vrouwen hebben vaker last van angststoornissen dan mannen.
Gegeneraliseerde angststoornis (GAD)
Gegeneraliseerde angststoornis, ondanks zijn naam, is zeer specifiek in hoe en in welke mate het een individu kan beïnvloeden. GAS is per definitie een aanhoudende, buitensporige en indringende zorg die op de meeste dagen optreedt en langer dan zes maanden aanhoudt.
Bij vrouwen die een zwangerschapsverlies hebben gehad, kan GAD beginnen met angst voor medische complicaties na een dilatatie en evacuatie (D&E) procedure, zorgen over herhaalde miskraam , of zorgen over de vraag of een onderliggende medische of genetische aandoening mogelijk heeft bijgedragen aan het verlies.
Die angsten worden alleen verergerd door de gevoelens van verdriet en verlies die een vrouw van nature kan voelen. GAS is moeilijk onder controle te houden en kan zich manifesteren met een reeks symptomen, waaronder:
- Vermoeidheid
- Prikkelbaarheid
- Spierspanning en pijn
- Aanhoudende rusteloosheid of prikkelbaarheid
- Slechte concentratie, soms gepaard gaande met geheugenproblemen
- Slaapproblemen
Obsessief-compulsieve stoornis (OCS)
Interessant genoeg wordt obsessief-compulsieve stoornis vaak gezien tijdens de zwangerschap, aandoeningen waarvan wetenschappers denken dat ze verband kunnen houden met hormonen. Aan de andere kant hebben vrouwen die een zwangerschapsverlies hebben gehad acht keer meer kans om gediagnosticeerd te worden met OCS dan degenen die dat niet hebben gedaan.
OCS wordt gekenmerkt door overmatige gedachten/ruminaties (obsessies), met of zonder compenserend compulsief gedrag (compulsies). Symptomen kunnen het best als volgt worden gekarakteriseerd:
- Aanhoudende gedachten van verontrustende aard
- Rituelen en/of gedachten die het dagelijks leven van de persoon verstoren
- Gebruik van rituelen om de verontrustende gedachten te beheersen of af te leiden
De verontrustende gedachten kunnen gewelddadig of openlijk seksueel zijn, die beide de onderliggende angst verder kunnen aanwakkeren. Hoewel het een algemene opvatting is dat OCS bestaat uit repetitief gedrag, ervaren veel vrouwen alleen opdringerige, obsessieve gedachten zonder de gedragscomponent.
Acute stressstoornis (ASS)
Aangenomen wordt dat een acute stressstoornis een op de 10 vrouwen treft die een zwangerschapsverlies hebben gehad. ASS is direct geassocieerd met een traumatische gebeurtenis en kan zich binnen enkele uren na de gebeurtenis manifesteren.
In tegenstelling tot wat sommigen misschien denken, is ASS niet direct gerelateerd aan de timing van de miskraam of doodgeboorte. Vaker wel dan niet, komt het voor bij vrouwen die vóór de 20e week van de zwangerschap een verlies hebben ervaren, niet erna. Symptomen van ASS kunnen zijn:
- Een gevoel van gevoelloosheid of gebrek aan emotionele responsiviteit
- Alles vermijden dat herinnert aan de miskraam
- Zich versuft of buiten zichzelf voelen
- Onvermogen om aspecten van het trauma te herinneren
- Aanhoudende prikkelbaarheid en/of angst
- De gebeurtenis herbeleven door terugkerende gedachten, dromen of flashbacks
ASS is vergelijkbaar met PTSD, maar duurt minimaal twee dagen, maar niet langer dan vier weken.
Posttraumatische stressstoornis (PTSS)
Onderzoek heeft lang gesuggereerd dat ongeveer één procent van de vrouwen met ASS na een miskraam zal evolueren naar een posttraumatische stressstoornis. De symptomen van PTSD zijn in wezen hetzelfde als ASS, maar worden gedefinieerd als langer dan een maand aanhoudend. Recent onderzoek schetst echter een enigszins ander beeld, wat suggereert dat de percentages van PTSD veel hoger kunnen zijn.
Volgens een onderzoek van het Imperial College in Londen, onder 186 vrouwen die een vroeg zwangerschapsverlies , 28 procent voldeed aan de criteria voor waarschijnlijke PTSS na drie maanden follow-up.
Bovendien had de ernst van het PTSS-symptoom geen verband met de ernst of het type miskraam dat werd ervaren. Positief is dat de symptomen na de tweede maand meestal afnamen.
Wat te doen bij aanhoudende angst?
Als u een aanhoudende angst voelt na het verlies van uw zwangerschap, bent u niet de enige. Het meeste onderzoek suggereert dat het een meer algemene ervaring is dan je zou denken.
Een onderzoek uit 2011 onder 13.000 vrouwen die een miskraam hadden gehad, toonde aan dat 15 procent klinisch significante angst en/of depressie had die drie jaar aanhield.
Wat dit ons zou moeten vertellen dat dergelijke symptomen, hoe klein ook, nooit mogen worden genegeerd. We hebben het geluk dat we tegenwoordig effectieve behandelingen voor deze aandoeningen hebben.
Door samen te werken met een gekwalificeerde professional in de geestelijke gezondheidszorg, kunt u beginnen met het verwerken van uw angsten en een deel van de controle terugkrijgen die u mogelijk hebt verloren. Genezing betekent niet vergeten. Communiceer met anderen, zoek steungroepen, sta jezelf toe om te rouwen en wees niet bang om professionele hulp in te roepen.
